متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

یکی از بزرگ ترین مشکلات پیش روی موتورهای جستجو، رفع ابهاماتی است که در جستار کاربران وجود دارد. این ابهامات می تواند دلایل متعددی داشته باشد که از جمله آنها تعدد معانی و مفاهیم مرتبط با یک جستار یا کاربردهای مختلف آن جستار است. اگر موتور جستجو نتواند این ابهام را به شکل صحیح برطرف کند، در ارائه نتایج خود به کاربر دچار اختلال و خطا خواهد شد و نیاز کاربر را برطرف نخواهد کرد. این موضوع نقش مهمی در تعیین میزان کارایی موتور جستجو خواهد داشت. در این مقاله هدف آن است تا با جمع آوری اطلاعات زمینه کاربر در طول زمان، به تفسیر جستار کاربر کمک کرده و درنتیجه آن رتبه بندی نتایج موتور جستجو را بهبود بخشیم. زمینه کاربر به هر اطلاعاتی گفته می شود که به شناخت ویژگی ها و خصوصیات کاربر کمک کند. در این مقاله متن صفحات وبی که کاربر از آن ها بازدید می کند، مورد پردازش قرار می گیرند تا مفاهیم اصلی و کلیدی آن ها استخراج شود. استخراج این مفاهیم (زمینه کاربر) که در سمت کاربر و بر روی سیستم وی اتفاق خواهد افتاد، با افزونه ای خواهد بود که به همین منظور تولید و بر روی مرورگر نصب می شود؛ سپس زمینه کاربر، در ساختاری خاص در سمت کاربر و برای هر کاربر به صورت خصوصی نگهداری می شوند. هنگامی که جستجویی انجام می شود (با توجه به خلاصه ای که موتور جستجو در ازای معرفی هر پیوند ارائه می دهد)، میزان شباهت نتایج موتور جستجو با زمینه کاربر مورد محاسبه قرار گرفته و به ازای هر نتیجه میزان شباهت آن با زمینه کاربر محاسبه می شود؛ سپس آن نتایجی به کاربر پیشنهاد می شوند (در مرورگر پررنگ می شوند) که با زمینه وی تطبیق بیشتری داشته باشند. همان طور که از نتایج آزمایش های پایان مقاله مشهود است، استفاده از زمینه کاربر در رتبه بندی نتایج موتور جستجو تاثیر قابل توجهی دارد. بررسی ها نشان می دهد که در ارائه 10 نتیجه اول مربوط به 30 جستار دارای ابهام، به طور میانگین روش پیشنهادی 43% و موتور جستجوی گوگل 16% از نتایج خود را مرتبط با مفهوم اصلی جستار مورد نظر ارائه کرده اند.

این پژوهش با هدف رتبهبندی بانکهای ایرانی و بهطور مشخص بانکهای دارای مجوز بانک مرکزی و پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران بر اساس توان مالی آنها انجام شده است. قلمرو زمانی پژوهش حاضر در برگیرنده دوره5 ساله از سال 1390 تا سال 1394 می باشد. در این پژوهش با استفاده از یک مدل مولفه محور انعکاسی که از 4 بعد، 8 مولفه و 51 شاخص تشکیل شده، امتیاز توان مالی بانک ها به صورت سالانه برای 5 سال یاده شده محاسبه گردید. سپس رتبه هر بانک بر اساس امتیاز توان مالی کسب شده در هر سال تعیین گردید. نتایج رتبه بندی توان مالی بانک های ایرانی که به تفکیک دو گروه بانک های خصوصی و بانک های خصوصی شده ارائه شده است، نشان می دهد بانک های خصوصی شده در مقایسه با بانک های خصوصی از امتیاز توان مالی بالاتری برخور دارند. در گروه بانک های خصوصی شده، بانک ملت بهترین رتبه توان مالی را طی دوره مورد بررسی کسب کرد و بانکهای صادرات و تجارت در رتبههای بعدی قرار گرفتند. در میان بانک های خصوصی نیز طی دوره مورد بررسی، بانک های پاسارگاد، اقتصاد نوین و پارسیان به ترتیب بهترین وضعیت را از نظر توان مالی داشته اند.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

هدف هدف این پژوهش سنجش ربط و رتبه بندی مقالات در دو پایگاه نورمگز و رایسست است. روش شناسی: پژوهش حاضر کاربردی است که با روش ارزیابانه انجام شد. نمونه آماری پژوهش شامل 390 مقاله فارسی بازیابی شده در هر یک از پایگاه های نورمگز و رایسست بود. برای مقایسه رتبه بندی سیستم با رتبه بندی کاربر از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. برای تعیین میزان دقت بازیابی مدارک مرتبط در دو پایگاه از فرمول دقت فاصله ای و برای بررسی کیفیت رتبه بندی مقالات از فرمول رتبه متقابل مورد انتظار استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میزان آشنایی و استفاده کاربران از رایسست خیلی کم تر از پایگاه نورمگز است. در پایگاه نورمگزرتبه بندی کاربران به رتبه بندی سیستم بیشتر نزدیک است. کیفیت رتبه بندی در این پایگاه نسبتا بهتر از رایسست است. همچنین میزان دقت ربط مقالات نورمگز بیشتر است و از دید کاربران، پایگاه نورمگز مدارک مرتبط تری بازیابی کرده است. نتیجه گیری: الگوریتم ها و قابلیت های جدید نورمگز باعث افزایش میزان ربط و رتبه بندی بهتر در بازیابی مقالات شده است.

در سال های اخیر، علم سنجی نقش مهمی در سنجش و ارزیابی عملکرد پژوهشی داشته است. این علم، رشد و تکامل پژوهش را در طول زمان با مراجعه به داده های استانداردشده پژوهش های دانشگاهی به ویژه اطلاعات کتاب شناختی، تجزیه وتحلیل می کند. در واقع، علم سنجی یا همان دانش سنجش علم با ارزیابی و رتبه بندی اصولی پژوهشگران، دانشگاه ها و مراکز پژوهشی به ارتقای آنها کمک کرده و منجر به شناخت بهتر نقاط قوت و ضعف آنها می شود و نقش مهمی در سیاستگذاری عمومی و حکمرانی علمی بر عهده دارد. در این میان، جدای از مبنامندی علم سنجی و به تبع آن، امکان بومی سازی علم سنجی که در جای خود جزو مباحث مناقشه برانگیز جامعه علمی به شمار می رود، اینکه آیا علم سنجی در همه علوم از مبانی و منطق واحدی تبعیت می کند و یا باید برای علم سنجی علوم انسانی به دنبال منطق متفاوتی بود، یکی از دغدغه مندی های اصحاب علوم انسانی محسوب می شود. این مقاله، با در نظر گرفتن مفهومی عام از فلسفه و مبانی علوم و با الهام از نظریه لاکلا و موفه، از روش توصیفی و تحلیلی استفاده نموده تا از این طریق ضمن توجیه علمی لزوم استقلال نسبی علم سنجی علوم انسانی از مطلق علم سنجی، امکان شکل گیری مکتب علم سنجی علوم انسانی را مورد بررسی قرار دهد. از آنجا که شکل گیری مکتب علم سنجی علوم انسانی نیازمند ارائه تصویری عملی از آن نیز می باشد، شش سئوال کاربردی نیز در این مقاله بر اساس روش تحقیق کیفی مطرح و پاسخ های اولیه ای به این پرسش ها ارائه شده است.

تغییرات سریع محیطی و پیشرفت سریع فناوری در کنار گسترده تر شدن فضای ارتباطی و حجم زیاد اطلاعات موجب شده سازمان ها پیچیده تر از گذشته و نحوة مدیریت آن ها بسیار دشوارتر شود. هدف این مقاله در مرحلة اول شناسایی مهم ترین گونة پیچیدگی های سازمانی و در مرحلة دوم مشخص کردن رتبه بندی سازمان ها بر پایة میزان پیچیدگی از بین سه نوع سازمان خدماتی و کشاورزی و صنعتی بود. تحقیق حاضر از منظر روش تحقیقْ کمّی و جهت تحلیل داده ها به روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) است. جامعة آماری 16 نفر از خبرگان دانشگاهی بودند که در حوزة صنعت، خدمات، یا کشاورزی فعالیت داشتند. یافته ها نشان داد مهم ترین پیچیدگی ها به ترتیب اهمیت عبارت اند از: پیچیدگی محیط (491/0)، پیچیدگی ساختاری (201/0)، پیچیدگی فناوری (169/0)، و پیچیدگی اطلاعاتی (140/0). همچنین نتایج نشان داد پیچیده ترین سازمان ها به ترتیب عبارت اند از: سازمان های صنعتی (421/0)، سازمان های خدماتی (348/0)، سازمان های کشاورزی (231/0).